നനഞ്ഞ പുടവകള്‍ ചുറ്റിസ്സന്ധ്യകള്‍
നടന്നു വരുമീശ്ശിശിരത്തില്‍
ശംഖൊലിയിങ്കല്‍, കര്‍പ്പൂരത്തിന്‍
സുഗന്ധവായുവില്‍ വന്നൂ നീ.
നിലാവില്‍ മുങ്ങിയ ശാരദരാവിന്‍
നെടുവീര്‍പ്പുകളായീവനിയില്‍
അലഞ്ഞു തിരിയും നിഗൂഢരാഗ-
സ്മൃതിയായ്‌ വന്നൂ നീയിവിടെ.
വിരിഞ്ഞു മന്ദം വിടര്‍ന്നു മലരും
കുടമുല്ലപ്പൂവിതളുകളില്‍
ഒളിഞ്ഞിരിക്കാന്‍ വന്നൂ നീയി-
ക്കുഞ്ഞിക്കാറ്റിന്‍ ചിറകുകളില്‍.
കറുത്ത കമ്പിളി പുതച്ച രാവുക-
ളുണര്‍ന്നു കാവലിരിക്കുമ്പോള്‍
വിറങ്ങലിച്ചു കിടപ്പൂ പക്ഷേ
തണുത്ത മണ്ണില്‍ നീ തനിയേ.
Thursday, December 6, 2007
വീണപൂവ്‌
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
വിറങ്ങലിച്ചു കിടപ്പൂ പക്ഷേ
തണുത്ത മണ്ണില്‍ നീ തനിയേ.
അതു ഭയാനകം തന്നെ.
കവിത നന്നായിരിക്കുന്നു
Post a Comment